Ραγισε η καρδια μου σήμερα, οταν ανεβαινοντας προς το χώρο αναψυχής “Μόλα” στη Πάρνηθα, αντικρύσαμε για πρώτη φορά την καταστροφή απο την πυρκαγιά του 2008. Απογυμνωμένές πλαγιές, εκεί που πριν απο δυο μολις χρόνια το πράσινο έπνιγε το βουνό. “Σκελετωμένοι” κορμοι αραδιασμένοι παντου, σαν λειψανα μιας άνισης μάχης μεταξυ ανθρώπου και φυσης. Ειναι αποκαρδιωτικο να το βλεπεις απο κοντά, αλλα και οι εικόνες ειναι αρκετές για να θυμισουν σε ολους μας την καταστροφή αυτη. Θα περάσουν πολλά χρόνια για να ξαναφουντωσουν σε αυτα τα βουνά τα δάση που μεσα σε λιγες ώρες μονο, τοσο εύκολα εξαφανιστηκαν. Ακόμη και η παλια καφετέρια στην κορυφή της Πάρνηθας, παρατημενη και ερειπωμενη πια, προφανως αφου δεν δεχεται πια επισκεπτες. Οι εικονες που ακολουθουν μιλουν καλύτερα απο τα λογια μου.