Running for Higher Goals – από τα 0 στα 10χλμ. σε 2 χρόνια


Σαν παιδι δεν ειχα ποτε καποια σταθερη σχεση με τον αθλητισμο.

Ειχα δοκιμασει 1-2 αθληματα, τεννις, καρατε, κιλυμβηση αλλα τα παραταγα μετα απο λιγους μηνες.

Την καλυτερη φυσικη κατασταση την ειχα τα 2 χρονια που υπηρετησα τη θητεια μου στο στρατο. Αλλα αυτο ηταν ενα προσκαιρο κερδος στην φυσικη μου κατασταση αφου αμεσως μετα σαν φοιτητης ασχοληθηκα απλα λιγο με το ποδοσφαιρο, λογο σκουως, λιγο τεννις, τιποτα συστηματικο και με στοχο.

Και στη συνεχεια παλι μετα το πανεπιστημιο σχεδον τιποτα, ειχα κανει 1 χρονο τεννις, το 2012 που κι αυτο στη συνεχεια το παρατησα, χωρις ιδιαιτερο λογο παντως – παντως απο ολα οσα ειχα ασχοληθει θα ελεγα οτι το τεννις εξακολουθει να με έλκει.

Μεχρι που…

Πηρα την αποφαση προς το τελος του 2014, να εκμεταλλευτω τις δυνατοτητες που μου προσφερει το ομορφο Αλσος της Νεας Σμυρνης που βρισκεται πολυ κοντα στη γειτονια μου, και δοκιμασα το απλο και ταπεινο περπατημα.

Στην αρχη εκανα μικρες αποστασεις των 1-2 χλμ., στη συνεχεια δοκιμασα ελαφρο τροχαδακι. Δυστυχως με πηγε πισω μια ενοχληση στο γονατο που με τη συμβουλη του ορθοπεδικου με γυρισε πισω στο περπατημα για 1-2 μηνες. Μετα ομως ξαναξεκινησα τρεξιμο, αρχες πλεον 2015 χωρις κανενα προβλημα και αυτη τη φορα με το πλεονεκτημα του φιλου μου Σ.Γ. που με μυησε σε ορισμενα μυστικα και…. τεχνολογικα κολπα και μαζι ξεκινησαμε καποιες προπονησεις με στοχο τη συμμετοχη σε διοργανωσεις αγωνων δρομου και που οπωσδηποτε με ενθαρρυνε και εδωσε στοχο στην προσπαθεια μου και ενα επιπλεον κινητρο.

Δυο χρονια αργοτερα νοιωθω παρα πολυ ικανοποιημενος, εχοντας καταφερει να συμμετεχω σε αρκετες διοργανωσεις με αξιοπρεπεις τερματισμους – δηλαδη αρκετα μπροστα απο τους τελευταιους, να βελτιωνω διαρκως τους χρονους μου και να μεγαλωνω τις αποστασεις μου.

Σημερα ολοκληρωσα στην πρωινη μου προπονηση την αποσταση των 10χλμ. με ρυθμό 7’/χλμ. κατι που αποτελουσε στοχο εδω και πολλους μηνες και που αν μου το ελεγε κανεις πριν απο δυο χρονια δεν θα το πιστευα.

Δεν ειμαι κανενας μεγαλος αθλητης, ουτε προσδοκω σε πρωτεία και βραβεια, ομως για μενα αυτο που εχω πετυχει δεν ειναι τιποτα λιγοτερο απο μια  Ολυμπιακη νικη.

Και ο λογος που γραφω αυτο το αρθρο ειναι γιατι θελω να μεταδωσω και σε αλλους γνωστους και φιλους οτι ζω πραγματικα αυτο που λεγεται οτι δεν υπαρχουν ορια στο τι μπορει να πετυχει ο καθενας.

Και ποτε δεν ειναι αργα για να ξεκινησουμε την προσπαθεια για Υψηλοτερους Στοχους.

Πρεπει να προσθεσω οτι στην προσπαθεια μου αυτη καθοριστικο ρολο επαιξαν

  • η αρχικη συμπαρασταση και καθοδηγηση του φιλου μου Σ.Γ.
  • το βιβλιο της Louise Hay “Ελκεις αυτο που δηλωνεις“.
  • η ανεκτιμητη διδασκαλια της εκπαιδευτριας μου Γ.Φ. του ΑΞΙΖΩ.
  • το πολυ ωραιο μυνημα στο βιντεο του Prince Ea – Everybody Dies but Nobody Lives.
  • η υποστηριξη και ενθαρρυνση της οικογενειας και ειδικα της αγαπημενης μου συζυγου Τ.Κ.

Επομενες διοργανωσεις για οσους ενδιαφερεστε:

Νοιωθω μεγαλη χαρα γιατι μεσα απο την ενασχοληση μου με το τρεξιμο εχω γνωρισει και αλλα ατομα που ασχολουνται απο καιρο ή προσφατα ξεκινησαν και διαπιστωνω οτι στην πολη της Αθηνας αλλα και σε ολη την Ελλαδα, διοργανωνονται πλεον ολοενα και πιο συχνα running events, με αποστασεις απο τις πιο μικρες των 1-3 χλμ. για παιδια, και απο 3χλμ για μεγαλους.

Θεωρω οτι δεν υπαρχει καλυτερη εποχη για να ασχοληθει καποιος με το τρεξιμο, ενα αθλημα με σχετικα χαμηλο κοστος και πολλαπλα οφελη.

Sharing is caring!

Leave a comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.